De beelden van de Nederlandse supporters die op en neer deinen: van links…naar rechts… in de straten van Leipzig en Berlijn gaan de hele wereld over. Alette kreeg de vraag van EditieNL om hier wat over te zeggen: wat zegt dit over onze Nederlandse cultuur? En zou het nummer ook Europees kunnen doorbreken? Een korte blog.
Er zitten inderdaad een paar ingrediënten in dit Snollebollekes fenomeen, die wel goed passen in de Nederlandse cultuur. Eén van de redenen waarom dit lied het na negen jaar nog altijd goed doet, is waarschijnlijk omdat iedereen mee kan doen. De Nederlanders houden van ‘meedoen’, het is een belangrijke bron van motivatie. Tijdens de vergadering wil iedereen meepraten en ‘zijn plasje erover doen’; tegen de kinderen op zaterdagochtend bij de voetbal zeggen we ‘meedoen is belangrijker dan winnen’ en het gepolder in deze participatie samenleving is van alle tijden. Meedoen, en dus ook mee springen van links naar rechts, vinden we gewoon superleuk.
Daarnaast is het lekker simpel en eenvoudig. Niks geen ingewikkeld gedoe, geen elegante heupbewegingen of sierlijke armen in de lucht: lekker gewoon en down to earth een beetje heen en weer springen. Het is anti-elitair, zou je kunnen zeggen, heerlijk volks.
En tenslotte zijn de Nederlanders ook wel goed in het bouwen van een feestje. Natuurlijk gaat het om het voetbal, maar het hele feest eromheen is minstens zo belangrijk. Met andere woorden: we zijn redelijk hedonistisch ingesteld, ondanks de eveneens calvinistische inborst van een groot deel van Nederland. Er moet hard gewerkt worden, maar er moet zeker ook tijd zijn voor loslaten en feestvieren.
Is dit fenomeen dan te exporteren naar de rest van Europa? Ik waag het te betwijfelen. In Noord-Europa maakt het misschien nog wel een kans. Duitsland kent bijvoorbeeld vergelijkbare muziek in de Schlagers. Tijdens dit EK hebben we de Schotten ook goed zien feestvieren en vorige keer waren het de sympathieke en zingende Ieren die opvielen. Het zijn landen met minder hiërarchie, waarin gelijkheid van grote waarde is en men zich niet schaamt voor het volkse karakter van een dergelijk lied en de bijbehorende beweging.
Ga je zuidelijker Europa in, dan zie ik het de Fransen, Italianen of Spanjaarden toch niet zo snel doen, hupsen van links naar rechts… De Fransen zijn er misschien wel te deftig voor… en de Italianen te elegant? Er is weliswaar passie en het befaamde Zuid Europees temperament, maar deze is met name gericht op het voetbal, op de wedstrijd en minder op het bouwen van een feestje voordat de wedstrijd ook maar begonnen is.
Tegelijkertijd blijft het natuurlijk voetbal en als er een land gewonnen heeft, dan zullen supporters feestvieren en springen, no matter waar ze vandaan komen.
